บทที่ 30 ตอนที่ 30

“คืนนี้พี่จะเข้าไปนอนในห้องด้วย อย่าล็อกประตูล่ะ”

แล้วเขาก็เดินจากไป ทิ้งให้เด็กสาวยืนนิ่งอยู่เพียงลำพัง และก็ต้องใช้เวลานานหลายนาทีเลยทีเดียวกว่าหล่อนจะรู้สึกตัว มือเล็กยกขึ้นแตะปากอิ่มอย่างลืมตัว รสชาติของบรูซยังคงติดตรึงอยู่บนนี้ รสชาติที่หล่อนไม่เคยลืมลง

“พี่บรูซ...”

“คุณซันนี่คะ คุณบรูซให้มา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ